september 2024

Deze periode is het her en der onrustig in de Nederlandse bossen. De testosteron vliegt je er om de oren. Het burlen van de edelherten klinkt alsof er een stel hongerige leeuwen in het bos rondsluipen. Hoe dapper moet je dan zijn om net voor de zon opkomt het bos in te sluipen? Geen prachtige foto’s wel een super “wild”- beleving.

Vandaag heb ik een collega met zijn hoogzwangere vrouw mogen fotograferen. Leuk om eens te doen. Fijn om mijn portretlens eens uit te proberen. (Deze geeft wel wat chromatische abberratie helaas.)

Nadat ik vrijdag bij de schaakclub ben wezen fotograferen, was vandaag de rugbyclub aan de beurt. Overigens ben ik vrijdag ook al even geweest om wat foto’s te maken van de jeugdtrainingen. Moeilijk om een sport te fotograferen die je niet zo goed kent. Wel verrassend leuk. Op het einde kreeg ik ontzettend kippenvel. Het afsluiten van de wedstrijd gaat namelijk als volgt. Een erehaag van spelers voor spelers. Verschillende keren klonk het luid Hiep Hoi. Zoveel respect naar elkaar, ook tijdens de wedstrijd. Heerlijk om een keer geen schwalbes te zien, geen gemopper en gemekker tijdens de wedstrijd. Alleen…… wat een zon en dus wat een hard licht. Ik ga dus zeker nog een keertje terug bij wat minder zomers weer. Ik heb zomaar vlug wat foto’s geplaatst overigens. Moet nog een echte kritische selectie maken.